انبوه سازی

جمعیت جهان روز به روز در حال افزایش است و روند شهر نشینی نیز همراه با آن افزایش پیدا می کند. با افزایش روز افزون جمعیت و به تبع آن افزایش تمایل شهرنشینی ، نیاز به مسکن ضروری خواهد بود. نیاز به تعداد زیاد مسکن و همچنین سرعت در اجرا باعث شد. که اولین بار بعد از جنگ جهانی دوم روشی با عنوان انبوه سازی صنعتی مسکن مورد استفاده قرار گیرد. در انبوه سازی صنعتی ابتدا قطعات و اجزا ساختمانی در کارخانه های پیش ساز ساخته می شود. و بعد از حمل به محل پروژه در کنار همدیگر قرار می گیرند. این قطعات می توانند. قطعات یک ویلای بزرگ باشند یا قطعات مجموعه آپارتمانی کارگری.

شکل انبوه سازی در ایران به گونه ای متفاوت تر از کشور های توسعه یافته است. وقتی از ان صحبت می‌شود.بلافاصله ساخت و سازهایی یکسان ، مشابه، همزمان و به یک نیت، با مصالحی شبیه به هم به ذهن انسان خطور می کند.  به همین دلیل است که استفاده کنندگان با چنین ساخته هایی به سختی برخورد می کنند. با توجه به این که کشور ما، کشوری در حال توسعه است .و مسکن به عنوان یکی از شاخصه های مهم توسعه مطرح است. باید به مسئله ساخت وساز سریع و اصولی در آن توجه کرد. یکی از راه هایی که می توان به وسیله آن ساخت وساز را کنترل کرد. ارجاع کار به بخش خصوصی است. از موارد لازم برای تعیین صلاحیت انبوه سازان داشتن توان فنی و اجرایی است.

طبق تعریف قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان مصوب سال 1374 مجلس شورای اسلامی

سازنده انبوه مسکن به اشخاص حقیقی و حقوقی گفته می شود  توانمندی مدیریت و مسئولیت پدید آوری طرح ها، توانمندی تأمین و جذب سرمایه ،مدیریت تولید و عرضه مسکن و ساختمان را با استفاده از فناوری های نوین صنعت ساختمان و در چار چوب مقررات ملی ساختمان و سایر قوانین مربوط داشته و پروانه اشتغال به کار از وزارت مسکن و شهرسازی دریافت کرده باشند.

تعریف نادرستی از انبوه سازی در ایران مطرح شده است. به فردی که بیست واحد مسکونی می سازد انبوه ساز گفته می شود . یا به مجموعه ای که دارای ده واحد مسکونی باشد. مجموعه انبوه سازی گفته می شود. این تعریف  تعریفی اشتباه و غیر منطقی است .که باید متولیان انبوه سازی در کشور به تعریف ساده تر و دقیق تر از انبوه سازی بپردازند. انبوه سازی پروژه  ای است که از نظر تعداد و حجم در حدی باشد .که به همراه خود تکنولوژی جدید ایجاد کند. مسکن به عنوان سر پناه انسان ها همواره جزء نیازهای اولیه جامعه بشری است که پس از غذا و پوشاک ، سومین نیاز اصلی شهروندان است.

در جامعه امروز ما به عنوان یک کالای سرمایه ای نقش بزرگی در ایجاد امنیت اقتصادی برای شهروندان دارد. از طرف دیگر ، ساخت مسکن با حجم بالای گردش مالی و با ایجاد اشتغال پایدار و ثبات امنیت اجتماعی و اقتصادی همواره جزء اولویت های تصمیم گیری مسئولان و دلتمردان بوده است . به همین جهت سیاست انبوه سازی به عنوان یک سیاست محوری در کشور ، بعد از سپری شدن حدود دو دهه بعد از پیروزی انقلاب بطور جدی مورد توجه قرار گرفته است. بطور کلی جهت گیری هایی تا پایان برنامه پنج ساله اول در ذهن سیاست گذاران بخش وجود داشت. غالبا معطوف به تأمین مسکن از طریق مصرف کننده نهایی بود و انبوه سازی یا حرفه ای سازی جایگاهی در مبانی سیاست گذاری بخش نداشت..

اگر قصد مشارکت در ساخت در شیراز را دارید هم اکنون با مشاورین دیساتک تماس حاصل فرمایید تا از مزایای آن بهره مند شوید! با ما بهترین ها را تجربه کنید..

بروزرسانی : 17 دی 1401